Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a despising

  • 1 dēspicientia

        dēspicientia ae, f    [despiciens], a despising, contempt: rerum humanarum: animi.
    * * *
    contempt (for); indifference (to); despising (L+S)

    Latin-English dictionary > dēspicientia

  • 2 contemptus

    1.
    contemptus ( - temt-), a, um, Part. and P. a., from contemno.
    2.
    contemptus ( - temt-), ūs, m. [contemno], a despising, contemning; contempt, scorn (first freq. since the Aug. per., but esp. so in Quint.; perh. never in Cic., for in Sen. Tranq. 11, 4, prob. the thought only is Ciceronian).
    I.
    Act., a despising:

    (naribus labrisque) derisus, contemptus, fastidium significari solet,

    Quint. 11, 3, 80:

    pecuniae,

    id. 7, 2, 30:

    operis,

    id. 2, 4, 16:

    operis et hominum,

    id. 11, 3, 136:

    opinionis,

    id. 12, 1, 12:

    doloris,

    id. 12, 2, 30 et saep.:

    ambitionis,

    Tac. A. 6, 45:

    famae,

    id. ib. 4, 38 fin.; cf.:

    omnis infamiae,

    Suet. Ner. 39:

    sui alienique,

    Tac. Or. 29:

    sui,

    Suet. Vit. 14.— Plur.:

    hunc superbum apparatum... sequebantur contemptus omnium hominum,

    Liv. 24, 5, 5.—
    II.
    Pass., a being despised:

    turpis enim ferme contemptus et acris egestas,

    Lucr. 3, 65:

    atque ego contemptūs essem patientior hujus, etc.,

    Ov. M. 13, 859:

    contemptu inter socios nomen Romanum laborare,

    Liv. 6, 2, 4; cf. Quint. 12, 8, 14:

    si contemptum ex humilitate tulerit,

    id. 5, 14, 30; Ov. M. 2, 527 al.— In plur., Lucr. 5, 831 and 1277.—
    B.
    Transf., an object of contempt, in phrase contemptui esse or habere, to despise:

    plerumque hominibus Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,

    is despised, Caes. B. G. 2, 30:

    eviluit, ut contemptui esset,

    Suet. Claud. 15:

    ceteras (caerimonias) contemptui habuit,

    id. Aug. 93 init.

    Lewis & Short latin dictionary > contemptus

  • 3 contemptiō (-temt-)

        contemptiō (-temt-) ōnis, f    [com- + 1 TEM-], a despising, disregard, contempt, scorn, disdain: rerum humanarum: laborum: deorum, L.: mortis, Cu.: hostibus in contemptionem venire, to be despised by, Cs.: haec res illis contemptionem ad omnīs attulit, in the sight of all, Cs.

    Latin-English dictionary > contemptiō (-temt-)

  • 4 contemptus (-temt-)

        contemptus (-temt-) ūs, m    [com-+1 TEM-], a despising, contempt, scorn: alumnae, the slight done to, O.: hunc apparatum sequebantur contemptūs omnium, L.—A being despised, slight received, disagrace: contemptūs patientior huius, O.: contemptu tutus esse, insignificance, L.: Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est, an object of contempt, Cs.

    Latin-English dictionary > contemptus (-temt-)

  • 5 aspernamentum

    despising, loathing, hatred

    Latin-English dictionary > aspernamentum

  • 6 contemnificus

    contemnifica, contemnificum ADJ
    scornful, contemptuous; despising

    Latin-English dictionary > contemnificus

  • 7 contemptus

    I
    contempta -um, contemptior -or -us, contemptissimus -a -um ADJ
    despised, despicable, paltry, mean; contemptible, vile
    II
    contempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt

    Latin-English dictionary > contemptus

  • 8 contemtus

    I
    contemta -um, contemtior -or -us, contemtissimus -a -um ADJ
    despised, despicable, paltry, mean; contemptible, vile
    II
    contempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt

    Latin-English dictionary > contemtus

  • 9 despectio

    disdain (for); act of looking down on; (w/GEN); despising, comtempt (L+S)

    Latin-English dictionary > despectio

  • 10 exosus

    loathing, fiercely hating, despising.

    Latin-English dictionary of medieval > exosus

  • 11 aspernamentum

    aspernāmentum, i, n. [id.], a despising; only Tert. adv. Marc. 4, 14; id. Pud. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > aspernamentum

  • 12 aspernatio

    aspernātĭo, ōnis, f. [aspernor], a despising, contemning, disdain (very rare): rationis, * Cic. Tusc. 4, 14, 31:

    naturalis,

    Sen. Ep. 121 fin.: illius, * Vulg. Eccli. 22, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > aspernatio

  • 13 Celmis

    Celmis, is, m., = Kelmis, one of the Dactyli or Corybantes, priests of Cybele; for despising Jupiter, changed by him to adamas, Ov. M. 4, 282.

    Lewis & Short latin dictionary > Celmis

  • 14 contemnificus

    contemnĭ-fĭcus, a, um, adj. [contemno-facio], despising, contemptuous, scornful, Lucil. ap. Non. p. 88, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > contemnificus

  • 15 contemptio

    contemptĭo ( - temt-), ōnis, f. [id.], a despising; disregard, contempt, scorn, disdain (in good prose):

    omnium rerum humanarum contemptio ac despicientia,

    Cic. Tusc. 1, 40, 95:

    fortitudo est dolorum laborumque contemptio,

    id. Off. 3, 33, 117; id. Rep. Fragm. ap. Non. p. 201, 30; Hortens. Fragm. ib. p. 202, 1:

    mortis perpetua,

    Curt. 10, 8, 29:

    fortunae,

    Cic. Par. 4, 1, 27:

    pecuniae,

    id. Phil. 3, 6, 16:

    deorum inmortalium,

    Liv. 6, 41, 4:

    ut jam non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, etc.,

    was despised by, Caes. B. G. 3, 17; 5, 49; id. B. C. 3, 60:

    (adversarii) in contemptionem adducentur, si, etc.,

    Cic. Inv. 1, 16, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > contemptio

  • 16 contemtio

    contemptĭo ( - temt-), ōnis, f. [id.], a despising; disregard, contempt, scorn, disdain (in good prose):

    omnium rerum humanarum contemptio ac despicientia,

    Cic. Tusc. 1, 40, 95:

    fortitudo est dolorum laborumque contemptio,

    id. Off. 3, 33, 117; id. Rep. Fragm. ap. Non. p. 201, 30; Hortens. Fragm. ib. p. 202, 1:

    mortis perpetua,

    Curt. 10, 8, 29:

    fortunae,

    Cic. Par. 4, 1, 27:

    pecuniae,

    id. Phil. 3, 6, 16:

    deorum inmortalium,

    Liv. 6, 41, 4:

    ut jam non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, etc.,

    was despised by, Caes. B. G. 3, 17; 5, 49; id. B. C. 3, 60:

    (adversarii) in contemptionem adducentur, si, etc.,

    Cic. Inv. 1, 16, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > contemtio

  • 17 despectio

    dēspectĭo, ōnis, f. [despicio], a looking down upon; trop., a despising, contempt: humanarum opinionum, Cic. Fragm. ap. Non. 288, 24:

    effundit despectionem super principes,

    Vulg. Job, 12, 21 al.

    Lewis & Short latin dictionary > despectio

  • 18 despectus

    1.
    dēspectus, a, um, Part., from despicio.
    2.
    dēspectus, ūs, m. [despicio].
    I.
    A looking down upon; hence, a view or prospect from an elevated place (repeatedly in Caes.; elsewh. rare;

    not in Cic.): erat ex oppido Alesia despectus in campum,

    Caes. B. G. 7, 79, 3:

    in mare,

    id. ib. 3, 14 fin.:

    sub terras,

    Lucr. 4, 417:

    qua longe pelago despectus aperto,

    Stat. Th. 5, 351.—In plur., concr., points of view, heights:

    cum ex omnibus partibus altissimas rupes despectusque haberet (oppidum),

    Caes. B. G. 2, 29, 3.—
    II.
    Transf. (only dat.), a spectacle, an object of contempt:

    despectui me habet,

    Vulg. Gen. 16, 5; id. 2 Esdr. 4, 4.—
    B.
    A despising, contempt:

    ludibrio et despectui esse oppositum,

    Auct. Her. 4, 39, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > despectus

  • 19 despicientia

    dēspĭcĭentĭa, ae, f. [despicio], a despising, contempt (very rare;

    perh. only in Cic.): in omnium rerum humanarum contemptione ac despicientia,

    Cic. Tusc. 1, 40:

    rerum externarum,

    id. Off. 1, 20:

    animi,

    id. ib. 2, 11:

    in contemnendis honoribus,

    id. Part. Or. 23, 81.

    Lewis & Short latin dictionary > despicientia

  • 20 fastidio

    fastīdĭo, īvi, or ĭi, ītum, 4, v. n. and a. [fastidium], to feel disgust, loathing, or nausea, to shrink or flinch from any thing unpleasant to the taste, smell, hearing, etc.; to loathe, dislike, despise (not freq. till after the Aug. per.; cf.: taedet, reprobo, reicio, respuo, repudio).
    I.
    Lit.
    A.
    Neutr.:

    bi bendum hercle hoc est, ne nega: quid hic fastidis?

    Plaut. Stich. 5, 4, 33; cf.:

    fastidientis stomachi est multa degustare,

    Sen. Ep. 2:

    majus infundam tibi Fastidienti poculum,

    Hor. Epod. 5, 78:

    ut fastidis!

    Plaut. Men. 1, 2, 58.—
    B.
    Act. (perh. not till the Aug. per.):

    num esuriens fastidis omnia praeter Pavonem rhombumque?

    Hor. S. 1, 2, 115:

    olus,

    id. Ep. 1, 17, 15:

    pulmentarium,

    Phaedr. 3, 7, 23:

    cactos in cibis,

    Plin. 21, 16, 57, § 97:

    fluvialem lupum,

    Col. 8, 16, 4: vinum, Poët. ap. Suet. Tib. 59:

    euphorbiae sucus fastidiendum odorem habet,

    disgusting, Plin. 25, 7, 38, § 79:

    aures... redundantia ac nimia fastidiunt,

    Quint. 9, 4, 116.—
    II.
    Trop., of mental aversion, to be disdainful, scornful, haughty; to disdain, despise, scorn.
    A.
    Neutr.:

    ut fastidit gloriosus!

    Plaut. Curc. 5, 2, 34:

    vide ut fastidit simia!

    id. Most. 4, 2, 4:

    in recte factis saepe fastidiunt,

    Cic. Mil. 16, 42.—
    (β).
    With gen. (like taedet):

    fastidit mei,

    Plaut. Aul. 2, 2, 67; so, mei, Titin. ap. Non. 496, 15:

    bonorum,

    Lucil. ib. 18.—
    B.
    Act. (perh. not before the Aug. per.).
    (α).
    With acc.:

    (populus) nisi quae terris semota suisque Temporibus defuncta videt, fastidit et odit,

    Hor. Ep. 2, 1, 22:

    vilice silvarum et agelli, Quem tu fastidis,

    id. Ep. 1, 14, 2:

    lacus et rivos apertos,

    id. ib. 1, 3, 11:

    vitium amici,

    id. S. 1, 3, 44:

    preces alicujus,

    Liv. 34, 5, 13:

    hoc lucrum,

    Quint. 1, 1, 18:

    grammatices elementa tamquam parva,

    id. 1, 4, 6:

    minores,

    Mart. 3, 31, 5:

    omnes duces post Alexandrum,

    Just. 14, 2:

    dominationibus aliis fastiditus (i. e. a prioribus principibus despectus),

    Tac. A. 13, 1:

    ut quae dicendo refutare non possumus, quasi fastidiendo calcemus,

    Quint. 5, 13, 22:

    oluscula,

    Juv. 11, 80.—

    Of inanim. or abstr. subjects: te cum fastidierit popina dives, etc.,

    Mart. 5, 44, 10: somnus agrestium Lenis virorum non humiles domos Fastidit umbrosamve ripam, Hor. C. 3, 1, 23.—In the part. perf.:

    laudatus abunde, Non fastiditus si tibi, lector, ero,

    Ov. Tr. 1, 7, 31; cf.:

    aliquem non fastiditis annumerare viris,

    id. ib. 2, 120:

    vetulus bos, ab ingrato jam fastiditus aratro,

    Juv. 10, 270.—In the neutr. absol.: res ardua vetustis novitatem dare... fastiditis gratiam, etc., Plin. H. N. praef. § 15.—In the part. fut. pass. with supine:

    quia (verba) dictu fastidienda sunt,

    Val. Max. 9, 13, 2.—
    (β).
    With an object-clause:

    a me fastidit amari,

    Ov. R. Am. 305:

    jocorum legere fastidis genus,

    Phaedr. 4, 7, 2; Petr. 127:

    fastidit praestare hanc inferioribus curam,

    Quint. 2, 3, 4:

    fastidit balsamum alibi nasci,

    Plin. 16, 32, 59, § 135:

    an creditis, aequo animo iis servire, quorum reges esse fastidiant?

    Curt. 4, 14, 16 et saep.:

    ne fastidieris nos in sacerdotum numerum accipere,

    Liv. 10, 8, 7:

    plebs coepit fastidire, munus vulgatum a civibus isse in socios,

    id. 2, 41, 4; Quint. 5, 11, 39.—Hence,
    1.
    Adv.: fastīdĭenter, disdainfully, scornfully:

    parentibus fastidienter appellatis,

    App. M. 5, p. 166, 11.—
    2.
    Part.: fastīdītus, a, um, in act. signif., disdaining, despising (post-Aug.):

    ne me putes studia fastiditum,

    Petr. 48.

    Lewis & Short latin dictionary > fastidio

См. также в других словарях:

  • despising — index cynical, disdainful Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Despising — Despise De*spise , v. t. [imp. & p. p. {Despised}; p. pr. & vb. n. {Despising}.] [OF. despis , in some forms of despire to despise, fr. L. despicere, despectum, to look down upon, despise; de + spicere, specere, to look. See {Spy}, and cf.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • despising — de·spise || dɪ spaɪz v. hate, loathe, have contempt for …   English contemporary dictionary

  • despising — noun a feeling of scornful hatred • Syn: ↑despisal • Derivationally related forms: ↑despise, ↑despise (for: ↑despisal) • Hypernyms: ↑hate, ↑ …   Useful english dictionary

  • act of despising — index disdain Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Plotinus — Infobox Philosopher region = Western Philosophy era = Ancient philosophy color = #B0C4DE image size = 200px image caption = Plotinus name = Plotinus birth = 204, Lycopolis death = 270, Campania school tradition = Neoplatonism main interests =… …   Wikipedia

  • The Unsex'd Females — Infobox Book name = The Unsex d Females, a Poem image caption = Title page from the 1800 New York edition author = Richard Polwhele cover artist = country = Britain language = English subject = publisher =William Cobbett (orig. pub. Cadell and… …   Wikipedia

  • Ochs, Adolph Simon — born March 12, 1858, Cincinnati, Ohio, U.S. died April 8, 1935, Chattanooga, Tenn. U.S. newspaper publisher. Ochs grew up in Tennessee, where he worked for various newspapers. At age 20 he borrowed $250 to become proprietor of the moribund… …   Universalium

  • ἀτιμαγέλαι — ἀτῑμαγέλαι , ἀτιμαγέλης despising the herd masc nom/voc pl ἀτῑμαγέλᾱͅ , ἀτιμαγέλης despising the herd masc dat sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀτιμαγέλας — ἀτῑμαγέλᾱς , ἀτιμαγέλης despising the herd masc acc pl ἀτῑμαγέλᾱς , ἀτιμαγέλης despising the herd masc nom sg (epic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • despisal — noun a feeling of scornful hatred • Syn: ↑despising • Derivationally related forms: ↑despise (for: ↑despising), ↑despise • Hypernyms: ↑hate, ↑ …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»